Max Stirner, Richard Dawkins, Jack Hancock

Μετάφραση

Οπότε τα γονίδια που καταφέρνουν να επιβιώσουν όλα αυτά δισεκατομμύρια χρόνια είναι αυτά που είναι επιτυχή και επιτυχή θα πει, επιτυχή στο να φτιάχνουν σώματα, επιτυχή στο να ελέγχουν τις διαδικασίες της εμβριολογίας φτιάχνοντας σώματα που έχουν αυτό που χρειάζετε για να συντηρήσουν και να μεταδώσουν αυτά τα γονίδια.

Άρα χρησιμοποιώ αυτή την φράση μηχανές επιβίωσης ένα σώμα μια ατομικότητα είναι μια μηχανή επιβίωσης ένας ατομικός οργανισμός είναι μια αναλώσιμη μηχανή επιβίωσης για την αυτο-αναπαραγωγική κωδικοποιημένη πληροφορία που εμπεριέχει και η τύχη αυτής της κωδικοποιημένης πληροφορίας είναι ουσιαστικά δεμένη με το σώμα που την κουβαλάει αν αυτο το σώμα πεθάνει πριν γονιμοποιήσει τότε αυτή η πληροφορία δεν θα μεταδοθεί.

Τώρα ποίο είναι το θέμα, εμείς οι οργανισμοί εσύ, εγώ ,ένα χταπόδι, μια καμιλοπάρδαλη είμαστε μηχανές επιβίωσης, είμαστε οχήματα για τα γονίδια που μας χρησιμοποιούν, οχήματα που πετιούνται στα σκουπίδια όταν μεταδόσουμε την πολύτιμη κωδικοποιημένη πληροφορία στην επόμενη γενιά μέσω γονιμοποιήσης.

Τι συμβαίνει τώρα με την ανθρωπότητα, την οποίας την υπόθεση πρέπει να κάνουμε δική μας; Είναι η υπόθεσή της υπόθεση ενός άλλου,και υπηρετεί η ανθρωπότητα μια ανώτερη υπόθεση; Όχι, η ανθρωπότητα βλέπει μόνο τον εαυτό της, η ανθρωπότητα θέλει να προωθήσει μόνο την ανθρωπότητα, η ανθρωπότητα είναι υπόθεση του εαυτού της.Δεν χρειάζεται να πιάσω το καθετί που θέλει να μας φορτώσει τη δική του υπόθεση και να δείξω ότι ασχολείται μόνο με τον εαυτό του, όχι με μας, μόνο με το καλό του, όχι με το δικό μας.

Δεν θέλω να ζήσω σε έναν δαρβινικό κόσμο ο κόσμος της φύσης είναι ένας δαρβινικός κόσμος είναι ένας πολύ δυσάρεστος κόσμος όχι το είδος του κόσμου που θα θέλαμε να ζήσουμε, οπότε ας τον καταλάβουμε για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία στην οποία θελούμε να ζήσουμε μια κοινωνία που αποχωρεί από τις δαρβινικές αρχές.

Κάτι που είναι όλο και πιο ξεκάθαρο είναι το γεγονός ότι η εξέλιξη δεν νοιάζεται καθόλου αν υποφέρουμε, είμαστε όλοι εδώ λόγω γονιδίων που αναπαράγονται.Αν δεν το παίξουμε εμείς θεοί, τότε ποίοι; Πρέπει δηλαδή να αφήσουμε τον κόσμο να ζει μες την μιζέρια για πάντα; Σκεφτόμουνα το πόσο απίστευτο γεγονός είναι το ότι υπάρχουμε ένας αναπαραγωγέας δημιουργήθηκε και μέσω τυχαίων μεταλλάξεων στην αναπαραγωγική διαδικασία -εκ των οποίων οι περισσότερες ήταν άχρηστες ή βλαβερές που όμως κάθε τόσο μία από αυτές τις μεταλλάξεις αύξανε τις πιθανότητες επιβίωσης– αυτοί οι αναπαραγωγείς ξεκίνησαν να φτιάχνουν βιολογικές μηχανές για να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης, αυτές οι βιολογικές μηχανές ανέπτυξαν συνείδηση τώρα υπάρχει κάποιος εκεί μέσα, που μπορεί να βιώσει ευχάριστα και δυσάρεστα πράγματα, γιατί κάπως αυτές οι εμπειρίες φαίνεται να αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης, όλο αυτό είναι δίχως νόημα και χωρίς σκοπό, δυστυχώς ο κόσμος είναι ένα απίστευτα δυσάρεστο μέρος για την πλειονότητα των συνειδήσεων μέσα σε αυτές τις βιολογικές μηχανές και αυτή η μιζέρια συνεχίζεται για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια χωρίς σταματημό.

Η χαρά του να είμαστε συνειδητοί άνθρωποι είναι οτι ξεπερνάμε την προέλευση μαςτα γονίδια μας που δεν λειτουργούν σωστά δηλαδή μόνο για την εξασφάλιση της διαιώνιση τους μας επιτρέπουν να αποβάλουμε τον εαυτό μας απο την ασχήμια της φύσης και να ζούμε με τις δικιές μας αξίες.

Ποιος όμως θα διαλύσει το πνεύμα στο μηδέν του; Μόνον εκείνος που θα παρουσιάσει, μέσω του πνεύματός του, τη φύση ως το μηδαμινό, το πεπερασμένο και το προσωρινό, θα μπορέσει να παρουσιάσει και το πνεύμα σαν παρόμοια μηδαμινότητα: εγώ μπορώ να το κάνω·ο καθένας από σας μπορεί επίσης, αν δράσει και δημιουργήσει ως απεριόριστο εγώ.