ΠΟΥΘΕΝΑ

Έρχομαι από το πουθενά, δεν ξέρω καν ποιος είμαι. Ούτε καν το που θα πα. Είναι ψέμα αυτό που βλέπω, όλα φαίνονται θαμπά, κάτι στράβωσε μαλάκα γιατί δεν νιώθω καλά. Μπήκα μέσα στο λαβύρινθο, μα δεν βρίσκω την έξοδο. Πρέπει να κάψω κάτι για να φτιάξω ξέφωτο. Θέλω να κάνω κάτι για να ξεφύγω από εδώ. Πολλές οι επιλογές, για να πάρεις αυτό που θες. Χαμένος μες στις υπερβολές, άλλη μια νύχτα, η πόλη καίγεται και εσύ κοιτάς με βλέμμα αχανές.

ΕΞΕΓΕΡΣΗ

Το θεμα είναι να ζήσεις όχι να πεθάνεις

Που εστιάζεις δηλαδή στο τίποτα ;

Τα θέλω όλα και τα ασημαντα και τα σημαντικα

Και τι μικρες ζεστες γωνιες και τις μεγαλες πλατειες

Με κοσμο με πολύ κοσμο και να γινεται χαμος

Να καιγετε η πολη συθεμελα στο παλμο της νυχτας

Της βουβης νυχτας της αλλαγης

Της εξεργεσης που διαρκει για μια ανασα ελευθεριας

Και κοστιζει οσο τιποτα άλλο στο φασμα της ανθρωπινης λογικης

Ηρθα και εφυγα

δεν ηρθα για να μεινω

Ετσι παει ετσι είναι όλα

Κοιτα γυρω σου εισαι μονος σου

Δεν θα μεινει τιποτα

Κανεις

δεν θα μεινω για παντα

Δεν υπαρχει για παντα

Οποτε τωρα

Σημερα

τωρα ξεκινα

Ζησε

Γεμισε οξυγονο και πετα

Νερο χωμα και αερας

Γεμισε οξυγονο και ανοιξε τα φτερα σου

Φως

αστο να στεκεται από μακρια μην πας πολύ κοντα

Είναι επικυνδινα εκει

Το βραδυ να φευγεις από τα φωτα

Να βλεπεις,

τα αστερια να βλεπεις

Και μετα να χανεσαι και το φεγγαρι να σου χαμογελα

Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Καπου σε ενα αστικο κεντρο σερνω το κουφαρι μου για χρονια
εθισμενος στην αυτοκαταστροφη
αρχισα να προσπαθω να αφησω οτι δεν μου κανει πια
Ο καινουργιος δρομος μοιαζει σκληρος και δυσκολος
χωρις διεγερτικα και αποκουμπια , ξεκομενος απο τη μαστουρα και το χασιμο .
Οχι οτι εχει νοημα ξεχωρο απο αυτο , που του επιτρεπω να του δωσω εγω.
Εγω ο μοναδικος , αποδιδω το νοημα στο προσωπικο μου διαβημα.
Σε ενα ξενο σωμα σχεδον και με μυαλο που προσπαθει να αποτιναξει συνηθειες χρονων.
Δεν ξερω γιατι τωρα , αλλα μου αρκει οτι θελω.
Θελω να μπορω και οχι να κατηγορω τα παθη μου
ποιος τα κινει ;
ποιος τελικα τα καθοριζει;
τι εχω αναγκη με λιγα λογια .
Αναγκη προσωπικη , εσωτερικη .
Οχι αφημενη στο χθες , στο ετσι εκανα ετσι ξερω.
Παω οπου θελω, οχι οπου με παει και στη τελικη- πηγα και ηρθα .
Δυο φορες
ξερω πως ξεκινας πως σταματας και πως ξαναρχιζεις
Δεν ξερω πως ειναι χωρις
παντα με τζιγκλαει
γιατι αφου ετσι και αλλιως δεν εχει νοημα , ας το επιτρεψουμε να χαθει τελειως.
Περιπου δηλαδη , σε μια θολουρα συνεχη , χωρις ονειρα , χωρις νεα .
Mε τα ιδια , καθε μερα αλλη μια ιδια .
πως γινεται αυτο ; δεν αλλαξε τιποτα ; δεν μεταβαλεται τιποτα ;
πως συνεχεια εψαχνα το ιδιο, την ιδια ουσια.
Σαν πιστος υπηρετης της , εχτιζα και γκρεμιζα .
πηρα πολλα , εχασα τα παντα και τωρα ξεκιναει η επανασταση
λιγο πριν σβησει η φλογα σε ποια μερια θα μαι καμενος ή λυτρωμενος.

ΞΕΧΑΣΑ

 

Ksexasa

ti ithela na pw?

den ksereis tipota sta sigoura

ola einai eikones

voithia, me pnigei i tholoura

anazitw tin pio kathari eikona

gia mena

xamenoi mes tin trela twn thriskiwn

kai tin trela apo tin topolatreia kai tin lagnia gia tin gi

tha tis deis

grammes einai panw ston xarti

pliges san autes tou katathliptikou pou kovei tis fleves tou

.

tha borouses na peis oti i katanoisi tis aitiotitas

diladi i katanoisi tis apousias eleutheris voulisis

odigise stin thlipsi kai stin katatonia tis pleiopsifias

alla mallon o fovos apenanti stin 8nitotita einai pou exei tin euthini giauto

.

tha tin allaksoume tin zwi omws

kathe mera allazei

.

einai mia empeiria i sinoditopoiisi oti pla8omaste apo tis empeiries mas

etsi den einai?

kathorisou

estw ki aneleuthera.

ΚΑΘΟΡΙΣΟΥ

nai nai einai alithia
ta panta girw mas einai prokathorismena
alla einai prokathorismena na kathorizontai
giauto loipon kathorisouu
ksipna
to egw sou ftiaxnete apo to einai

ΝΕΡΟ

pou ine oloi

perasan wres

e kati mou thimizei to prosopo sou

isws se ksexasa

kaneis den erxete pia edw

osoi erxontosan tsalavoutousan mono tis mites twn podiwn tous sto nero

fovontousan ksereis

kai gw fovame

piran oloi to metro teleuteo vagoni

exei paei arga isws prepei na fugeis kai esi twra

tha tous deis

opos oloi apofeugoun tin zaxari

steiroi

kai trwne panta me maxeropirouna pia

kamia fora koitan ta kimata ap to parathiro

kseroun omos oti i thiela den einai arketi gia na riksei tous toixous

ki etsi

boroun mono na anapoloun palia makrovoutia kai pexnidia sto nero

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΑΙΝΟ

e thimase sou xa pei pws tha fugw ergo
den tha se perimenw
menw apomonomenos fortomenos pan sto teleuteo treno
gia ligo mono vasta re kai ftasame sto telos
kathe xrono ta idia sou lega koufala etsi kai fetos
an thes poula to re vlaka egw tha meinw stin apeksw
egw tha araksw kai tha apexw esi vale meso
an thes bes kai enswmatosou egw tha katsw na se vlepw
dinami eksousia kai kerdos
in sti fisi tou anthropou telika kai gw mesa se tsitata pedika
egklwvismenos fovismenos ap ta anthropina xaraktiristika
gematos menos
m olous ksenerwmenos
arazw sto dwmatio se ethismous xamenos
egklwvismenos kai gw tou provlimatos meros
kai anarwtieme pws xasame oloi to sthenos
plasame outopies sta miala mas kai tis prodosame
xamenes maxes pou pote den dwsame
kai omos akoma dn teliwsame